Waarover gaat het?
14 acteurs en actrices tussen 11 en 70 jaar brachten een schetsvertelling, een collage van verhalen van mensen. Zij lieten zien hoe de oorlog van ’40-’45 hen als kind heeft geraakt, hoe die oorlog littekens in hun ziel heeft gekerfd. De verhalen vullen mekaar aan maar ketsen ook op mekaar af.
De toeschouwers werden met grote kinderogen meegevoerd in een bonte wereld van beelden, indrukken en gevoelens. Meegezogen in de wereld van kinderen in die oorlog… in alle oorlogen. Soms ondoorgrondelijk, soms vertederend, soms speels en humoristisch, soms aangrijpend.
We keken naar deze voorstelling als naar een tentoonstelling waarbij een schilderij ons kan raken in ons wezen, ons kan ontroeren, ons doet nadenken en onze emotie met onze gedachten kan verbinden. Precies daar ontstaat de vertelling, precies daar ligt haar betekenis.
We keken ernaar als naar de warme kleuren van een korenveld. We keken ernaar als naar de bonte kleuren van de wolken bij het ondergaan van de zon…tot het helemaal donker wordt… “Hier komt de nacht”…
